Οδός απόντων υπευθύνων
Μπορεί να παραπέμπει στο στίχο από το γνωστό τραγούδι, αλλά δυστυχώς αυτή η οδός υπάρχει και είναι μια χώρα από μόνη της με το όνομα Κύπρος .
Αφορμή για αυτό το άρθρο στάθηκε το άκρον άωτον της ανευθυνότητας και του ποντιοπιλατισμού, που άθελα μου έγινα θεατής περπατώντας στο λιμανάκι της Κάτω Πάφου. Για ακόμη μια φορά κάποιοι έκαναν τα αδύνατα δυνατά να με πείσουν ότι η ναυτοσύνη είναι λέξη άγνωστη για αυτούς ή ακόμη χειρότερα ότι δεν υπάρχει καν στο λεξιλόγιο τους. Ο λόγος ; Ένα ζευγάρι άτυχων ηλικιωμένων ιστιοπλόων, τους οποίους είχε πιαστεί η άγκυρα του σκάφους τους σε βράχο και απεγνωσμένα προσπαθούσαν να την απεγκλωβίσουν. Αλλά μάταια! Θα μου πείτε αυτό μπορεί να συμβεί στον καθένα μας. Ναι, δεν αντιλέγω! Όχι όμως σε ένα λιμάνι που πλήρωσαν για είναι εκεί και ούτε ρεύμα, ούτε νερό και ούτε καν ένα ρεμέντζο για να δέσουν με ασφάλεια είχαν και που στο τέλος χρειάστηκε να πληρώσουν για να τους βοηθήσουν να απεγκλωβίσουν την άγκυρα. Η δε λιμενική αστυνομία όταν πήγα να τους ρωτήσω αν υπήρχε κάποιος ή κάποια βάρκα, κάτι τέλος πάντων, για να βοηθήσω εγώ η απάντηση τους ήταν ότι δεν είναι δική μας δουλειά, ας πληρώσουν να τους βοηθήσουν και συνέχισαν να πίνουν τον καφέ τους. Ειλικρινά ντρέπομαι για λογαριασμό τους και για την λιμενική αστυνομία και για τον υπεύθυνο της αρχής λιμένων στην Κάτω Πάφο. Απλά να αναφέρω εδώ παρενθετικά ότι σε αντίστοιχη περίπτωση, όταν είχαμε κάποιο πρόβλημα με το δικό μας σκαφάκι στη Ρόδο, ένας Τούρκος έκανε πέντε φορές δρομολόγιο με το φουσκωτό του για μας πάρει στο σκάφος μας και δεν καταδέχτηκε να πάρει ούτε ένα σεντ.
Και συνεχίζουμε την περιδιάβαση στην οδό απόντων υπευθύνων…
Περπατώντας λοιπόν στο λιμανάκι που ,αν εξαιρέσεις τη φυσική ομορφιά του χώρου, μόνο λιμανάκι δεν μπορείς να το πεις, αφού δεν προσφέρει απολύτως τίποτα στους ιδιοκτήτες σκαφών ούτε καν τα βασικά από θέμα ασφάλειας από τις καιρικές συνθήκες,
θα δεις αμέτρητα τραπεζάκια και καρέκλες από τα εστιατόρια πράγμα που κάνει ακόμη πιο δύσκολη την πρόσβαση στο σκάφος κάποιου που είχε την ατυχία να βρίσκεται εκεί. Σκεφτείτε τι θα συμβεί αν για κάποιο λόγο θα πρέπει να φτάσει εκεί πυροσβεστικό όχημα. Το αποτέλεσμα θα είναι τραγικό κύριε υπεύθυνε της αρχής λιμένων.
Λίγο πιο κάτω θα δείτε μια γλίστρα που είναι μόνο για μικρές βάρκες άρα δεν μπορεί να προσφέρει τίποτα σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης σε κάποιο ιστιοφόρο ή κάποιο σκάφος λίγο πιο μεγάλο από τις ψαρόβαρκες.
Ο μόνος χώρος που απομένει είναι ο μόλος μπροστά από το κάστρο που προεκτείνεται μέχρι τη λιμενική αστυνομία που εκεί θα μπορούσε να φτάσει γερανός ούτως ώστε να ανελκύσει κάποιο σκάφος που μπάζει νερά, όμως και αυτό είναι αδύνατο γιατί μπροστά από το κάστρο είναι τοποθετημένες κερκίδες
και στο χώρο της λιμενικής είναι στημένη εξέδρα για συναυλίες και περιμετρικά περίπτερα για την πώληση μπυρών. 
Κύριοι υπεύθυνοι, τα λιμανιάτικα που πληρώνει κάποιος για να δέσει το σκάφος του στο λιμανάκι της Κάτω Πάφου, είτε για μερικές μόνο μέρες είτε ετησίως, είναι για να τους προσφέρετε ασφάλεια και διευκολύνσεις και όχι για να δικαιολογείτε τον παχουλό μισθό σας και να εκθέτετε τον κόσμο και τα σκάφη σε ένα σορό κινδύνους.
Και ένα μήνυμα προς τα αρμόδια υπουργεία και τους υπουργούς τους , η θάλασσα εμπεριέχει πολλούς κινδύνους και δυσκολίες, άρα και τα άτομα που επανδρώνουν πόστα σχετικά με τη θάλασσα πρέπει να είναι θαλασσινοί και με ναυτοσύνη και όχι άτομα που σκίζονται στο ποιος θα βάλει το μεγαλύτερο μέσο για να πάει στην αρχή λιμένων ή στην λιμενική αστυνομία γιατί θα κάθονται και δεν θα κάνουν τίποτα. Κάντε κάτι προτού, ο μη γένοιτο, θρηνήσουμε κι άλλα θύματα ή χαθούν κι άλλες περιούσιες ανθρώπων στην θάλασσα λόγω ανευθυνότητας και ποντιοπιλατισμού.
Κάντε το πρώτο σχόλιο