Επιστολή παιδιού προς τον προπονητή του

Επιστολή παιδιού προς τον προπονητή του – «Αγαπητέ προπονητή…»

Ένα γράμμα για την συμπεριφορά του προπονητή απέναντι στα παιδιά. Ένα γράμμα που πρέπει να διαβάσουν όλοι οι προπονητές.

Αγαπητέ προπονητή,

Θα ήθελα να σε ευχαριστήσω για όσα μου μαθαίνεις, τόσο για την ιστιοπλοΐα, όσο και για τη ζωή.

Για εμένα είσαι ένας άνθρωπος σημαντικός, ο οποίος εκτός του ότι θα με μάθεις να αρμενίζω σωστά και να γίνω ένας καλός ιστιοπλόος , θα με βοηθήσεις να διαμορφώσω και τον χαρακτήρα μου μέσω αυτού. Είσαι για εμένα σαν πατέρας, σαν δάσκαλος, από τον οποίο έχω να μάθω πολλά. Για αυτό θα σε παρακαλούσα ναι είσαι διπλά και τριπλά προσεκτικός στο πως θα μου συμπεριφέρεσαι και στο πως θα με αντιμετωπίσεις.

Θα ήθελα να γνωρίζεις και να έχεις συνεχώς στο μυαλό σου, πως είμαι απλά ένα μικρό παιδί πάνω από όλα. Θα μπορούσα να είμαι το δικό σου παιδί. Και όπως κάθε παιδί είναι διαφορετικό, έτσι και εγώ διαφέρω από τους άλλους.

Μην ξεχνάς να λαμβάνεις υπόψη, πέρα από την ιστιοπλοϊκή μου ιδιότητα, και την ανθρώπινη. Δεν είμαι απλά μια ιστιοπλοϊκή μηχανή, είμαι άνθρωπος με συναισθήματα, με τις δικές του ικανότητες, τις δικές του ανησυχίες και προβληματισμούς, τα δικά του προβλήματα, όπως και εσύ θα έχεις ως άνθρωπος φαντάζομαι, και θα ήθελα να με αντιμετωπίζεις ως τέτοιο άτομο.

Γιατί είμαι σε μια ηλικία όπου ο κάθε ενήλικας, που προσπαθεί να με διδάξει, είναι σημαντικός. Είμαι σε μια ηλικία που ουσιαστικά δεν ξέρω τίποτα και έχω μπροστά μου ένα κόσμο να μάθω. Για αυτό το λόγο αγαπητέ προπονητή, σου υπενθυμίζω ξανά να είσαι διπλά και τριπλά προσεχτικός. Και επειδή θέλω και εγώ να είμαι υπεύθυνος για το άτομό μου, θα ήθελα να σου επισημάνω το τι ζητώ από εσένα, για να ξέρεις και εσύ τι ζητώ.

Ήδη έχω αναφέρει πως είμαι διαφορετικός από τους άλλους, και αυτό δεν είναι κατά ανάγκη μειονέκτημα. Ίσως να έχω κάτι να προσφέρω που να μην το έχεις σκεφτεί. Οπότε θα ήθελα να αξιοποιήσεις τις δυνατότητες μου, και να με βοηθήσεις να βελτιώσω τις αδυναμίες μου. Να ξέρεις πως όταν αναφέρεις συνεχώς τις αδυναμίες μου, με κάνεις να νιώθω πως είμαι ανίκανος, πως δεν έχω κάτι θετικό να προσφέρω. Εξάλλου είναι στα καθήκοντά σου να εντοπίσεις τα δυνατά και αδύνατά μου σημεία, και να με βοηθήσεις στο πώς να βελτιωθώ.

Πριν να ξεκινήσεις τις παρατηρήσεις και τις φωνές, κάτι που πρόσεξα να κάνουν πολλοί προπονητές, θα ήθελα να θυμηθείς την διαφορά μας σε ηλικία και εμπειρίες. Λόγω ηλικίας, και για κανένα άλλο λόγο, θα πρέπει να προσαρμόσεις τις οδηγίες σου με βάση το δικό μου επίπεδο κατανόησης. Αν δεν μιλάμε την ίδια γλώσσα, πολύ πιθανόν να μην καταφέρουμε να συνεννοηθούμε ποτέ. Να ξέρεις πως όταν δεν ακολουθώ τις οδηγίες σου, ίσως να είναι γιατί πολύ απλά δεν τις εξήγησες με τρόπο που να μπορώ να τις καταλάβω.

Όταν εσύ θα μου φωνάζεις, στολίζοντας με πιθανόν με διάφορα υποτιμητικά και προσβλητικά επίθετα, μειώνοντας με μπροστά σε γονείς, συναθλητές, φίλους και αντιπάλους, το πρώτο πράγμα που θα πετύχεις είναι να διαλύσεις την αυτοπεποίθησή μου, και να θέλω απλά να κρυφτώ. Οπότε μην περιμένεις να αποδώσω καλύτερα, ενώ θα με κάνεις να νιώθω χειρότερα. Σκέψου πως ίσως οι οδηγίες σου να μην ήταν ξεκάθαρες από την αρχή, ίσως να με είχες μπερδέψει, ίσως να με αποσυντονίζεις όταν προσπαθείς να επαναλάβεις τις οδηγίες σου ενώ προσπαθώ να συγκεντρωθώ για να τις εφαρμόσω.

Σκέψου πως ίσως να ντρεπόμουνα ή και να φοβόμουνα να ζητήσω διευκρινήσεις γιατί δεν μου έδειξες πως επιτρέπεται να το κάνω αυτό. Γιατί ίσως κάθε φορά που ρωτούσα να με μείωνες ακόμα περισσότερο, ή και να φώναζες , κάνοντάς με να νιώσω απλά ανίκανος να αντιληφθώ τις απλές κατ’ εσένα οδηγίες. Οπότε καλύτερα να σωπαίνω, πιστεύοντας και εμπεδώνοντας  πως δεν είμαι ικανός, και πως το νοητικό μου επίπεδο είναι χαμηλό.

Επίσης αγαπητέ προπονητή, θα ήθελα να μας στηρίζεις περισσότερο, τόσο στις αποτυχίες, όσο και στις επιτυχίες. Όταν εκνευρίζεσαι μετά από μια κακή κούρσα, και όταν πανηγυρίζεις μετά από μια νίκη λες και πήραμε το παγκόσμιο πρωτάθλημα, με κάνεις να νιώθω πως πρέπει να κάνω ιστιοπλοΐα για εσένα, και όχι για εμένα. Και για εμένα, το σημαντικό σε αυτή την ηλικία είναι να απολαύσω το παιχνίδι στη θάλασσα, να βελτιωθώ, και μετά το αποτέλεσμα. Μην με μάθεις σε παρακαλώ να θυσιάζω τα πάντα στον βωμό της επιτυχίας, η οποία σε αυτή την φάση δεν έχει ουσιαστικό αντίκρισμα.

Γιατί όταν το κάνω για εσένα αντί για εμένα, δεν έχω ουσιαστικά κίνητρα να αποδώσω. Φορτώνομαι με άγχος να σε ικανοποιήσω, να μην ταπεινωθείς σε περίπτωση αποτυχίας, και να πανηγυρίσεις περισσότερο από εμένα σε περίπτωση νίκης. Γιατί δεν υπάρχει μεγαλύτερο βάρος και άγχος, από το να νιώθεις υπεύθυνος για την ευτυχία κάποιου, πόσο μάλλον όταν βρίσκομαι σε μια ηλικία που δύσκολα μπορώ να είμαι υπεύθυνος ακόμα για τον εαυτό μου. Άσε που τρομάζω στην σκέψη για το ξέσπασμά σου σε εμάς αν τολμήσουμε να μην πάμε καλά μέσα στο στίβο, λες και μας αρέσει, λες και αρέσει σε κάποιον να χάνει…

Θα ήθελα επιπλέον αγαπητέ προπονητή, να αντιληφθείς πως ίσως να μην γίνουμε όλοι παγκόσμιοι πρωταθλητές. Όλοι έχουμε το σημείο στο οποίο μπορούμε να φτάσουμε, όλοι έχουμε τα όρια μας, και όλοι έχουμε τον δικό μας ρυθμό ανάπτυξης και βελτίωσης.

Μην μου διαλύεις την αυτοπεποίθηση και τα όνειρά μου, πιέζοντάς με να ξεπεράσω τα όριά μου, ενώ ακόμη δεν ξεπέρασα τα πρώτα μου βήματα. Μάθε με πώς να βάζω στόχους, πώς να προχωρώ βήμα βήμα, έστω αργά αλλά σταθερά, πώς να χτίζω αυτοπεποίθηση, ώστε να μπορώ να βελτιώνομαι, και να μην θέλω στο τέλος να παρατήσω αυτό που αγαπώ.

Κάνε με αγαπητέ προπονητή να αγαπήσω για τους σωστούς λόγους το άθλημα που επέλεξα να ασχοληθώ. Κάνε με να νιώσω σημαντικός για εμένα, για εσένα, για τον όμιλο μας. Κάνε με να θέλω να βελτιωθώ και να μην θέλω να τα παρατήσω. Κάνε με να νιώσω πως η διαφορετικότητά μου δεν είναι αναπηρία, πως θα έχω και εγώ τις ίδιες ευκαιρίες στην ζωή. Πως έστω και με αργούς ρυθμούς, κάποια μέρα θα μπορέσω να φτάσω και να ξεπεράσω τα όριά μου, όσο χρόνο και να χρειαστεί.

Γι αυτό σου υπενθυμίζω ξανά αγαπητέ προπονητή. Για μένα είσαι ένα πάρα πολύ σημαντικό άτομο στην ζωή μου, στην διαμόρφωση του χαρακτήρα μου, και για αυτό το λόγο θα ήθελα να είσαι διπλά και τριπλά προσεχτικός.

Διαβάστε επίσης

Για καλύτερη ενημέρωση σας ακολουθείστε μας στο Facebook

A letter from kid to coach – “Dear Coach”

One Letter for the behavior of the coach against the kids. One Letter that all coaches MUST read.

Dear coach,

I wanted to say a big thank you for everything you are learning me, for sailing but as well for life.

You know for me, you are a very important person in my life, that not only you are teaching me how to correct my sailing methods, you are teaching me how to be a good person in life and you are shaping my character.

You are always like a father to me, like a teacher, whom I have to learn a lot. For this reason, I would like you to be extra careful on how you treat me and how is your behavior against me.

I want you to know and have always in your mind, that am a just a little kid. I could be your kid. And as like each kid is different, I differ from the others.

Don’t you forget to take into consideration, that apart from my sailing abilities I am a human after all.

I am not a “sailing machine”, am human with feelings, with my own abilities, my concerns, my problems, like you after all as a human I believe, and I wanted you to face me as a human.

I am at an age, that every adult who tries to teach me, is very important to me. Am at an age, where basically I have no idea about anything and I have a whole word in front of me to learn.

For this reason, Dear Coach, I remind you again to be extra careful on how you treat me and how is your behavior against me. And because I want to be a responsible person, I would like to emphasis on what am asking you.

I have already told you that am different than others, and this is not a disadvantage.

Maybe I have something to offer that you already haven’t notice yet. Thus I want you to use my abilities and help me reduce my weaknesses.

You know, each time you referring to my weaknesses, you make me feel useless, that I do not have anything positive to offer.

Besides, it is in your responsibilities to find out my strong points and my weaknesses and to help me become better.

Before you start the pep talks and shouting, something that I noticed that many coaches are doing, I wanted you to remember the difference we have in age and experience. You will need to adjust your orders/coaching, at my level of understanding. If I don’t follow your orders / coaching it means that simply you didn’t explain them to me in a way that I can understand.

When you shout at me, with offensive and disrespectful “names”, making me feel bad in front of my parents, my co-athletes, my friends, my opponents, the first thing you are achieving is to destroy my self-confidence, and I want to hide. Don’t you expect that after this I will do better … Maybe your orders were not clear enough from the beginning, maybe you made me confused, maybe I was deconstructing when you were trying to repeat the same order again and again, and am trying to focus to apply your methods and orders.

Maybe I was too shy to ask you again to repeat the way you showed me. Because every time I would ask you, you will make me feel bad, or shout at me, making me feel useless to understand the “simple for you orders”. So is better if I stay silent, believing that am useless, and that my understanding level is really low.

Moreover, Dear Coach, I wanted you to support me more, in loses and in winnings. When you get mad, after one “bad race”, when celebrate as if we won the world championship after one simple winning, you make me feel that I have to do sailing for you and NOT for me. And for me, at this age, is to enjoy the game, to get better, and then the result. Don’t you dare to teach me to give everything for success please. At this stage is pointless.

Because if I do it for you instead of me, I do not have motivation to success. Am getting full of stress in order to please you, so you will not feel failure and to celebrate my winnings, more than me.

I carry big weight and stress because I feel responsible for the happiness of someone else, and am still at an age that am not even responsible for myself. Do you think that I like that? I like to lose? I don’t like success?

I wanted as well to add, Dear Coach, to understand that maybe I will not be ever world champion. Don’t you dare destroy my confidence, my dreams, pushing me cross my limits, since I haven’t pass my “first steps” yet.  Teach me how I put goals, how I go step by step, slow but steady, how do I build confidence, so I can get better and better, and at the end of the day I will not give up what I love the most.

Make me, dear coach, to love the sport for the correct reasons, the reasons that I have decided to start. Make me to feel important, for me, for you, for the club. Make me to want to get better. Make me to feel different, that I will have the same chances as others in life. Even is slow steps, one day I will achieve my goals and pass my limits.

For this, I remind you again. For me you are one of the most important persons in my life, my shape of my character, and for this reason I would like you to be extra careful.

Thanks,

Your Athlete.[:]