Πώς να χάσεις στον μεγάλο αγώνα

Είναι ο αγώνας που οι περισσότεροι ιστιοπλόοι για καθαρά «αθλητικούς» λόγους αναμένουν. Ο Θεός, που συνήθως φταίει για όλα τα κακά που μας βρίσκουν, φρόντισε και δυο τρεις φορές να τον κάνει αρκετά δύσκολο τον καιρό και να είναι ακατάλληλος για τα πληρώματα που συμμετέχουν.

Ο Ναυτικός Όμιλος , ταγμένος στο πλευρό του αθλητή ιστιοπλόου, σε πείσμα όλων (του Θεού, του καιρού, κλπ ), συνεχίζει να θέλει να κάνει χαρούμενους όλους τους αθλητές ιστιοπλόους και έτσι για μια ακόμα φορά θα στήσει την εν λόγω γραμμή εκκίνησης, και όχι μόνο.

Πολλά σκάφη τα περισσότερα από κάθε άλλη διοργάνωση θα βρεθούν σε αυτή για να διεκδικήσουν μια θέση στο βάθρο. (Κατά βάση τους νοιάζει το «πήγαινε» που έχει και περισσότερο πρεστίζ, και κόσμο να τους χειροκροτήσει. Στο οβερόλ, άμα δεν έχει κερδίσει, γιατί να πατήσει κανείς;;;)

Βασικά πρέπει να κερδίσεις τις εντυπώσεις. Να έχεις να λες ιστορίες στο «καφενείο». Να μην είσαι βαρετός. Να φταίει η κακή σου τύχη… Να έχει κερδίσει ο κωλόφαρδος… Αν έχει μπει γκολ από τα αποδυτήρια δεν έχει πλάκα. Πρέπει να είσαι στο παιχνίδι και έπειτα αργά και βασανιστικά να έρθεις τελευταίος. Μόνο έτσι αξίζει! Πάμε λοιπόν να δούμε ποια είναι τα βασικά που πρέπει να κάνεις για να μη χρειαστεί να ασχοληθείς καθόλου με απονομές και να αφιερωθείς στο στασίδι του «καφενείου»:

Ξανάζησε τα 60s. Τότε που δεν υπήρχε τηλέφωνο για να οργανωθούν τα πράγματα. Μάζεψε το πλήρωμά σου από το μόλο τελευταία στιγμή. Όποιος μπορεί και θέλει. Για κανένα λόγο μη κάνεις προπόνηση! Ούτε να βγείτε νωρίς! Τα ξέρετε όλα έτσι και αλλιώς. Φρόντισε να προλάβεις εσύ πρώτος τη σερβιτόρα από τη καφετέρια που σου έφερε τον καφέ. Είναι καλή επιλογή. Καλή επιλογή και ο λαχειοπώλης που κουβαλάει τόνους τύχη μαζί του! Με αυτή τη σύνθεση, κάθε μανούβρα που θα κάνεις θα χάνεις και 4-5 σκαφιές. Κάνε τα μαθηματικά στα 36 μίλια που έχεις μπροστά σου και θα δεις ότι σίγουρα θα έχεις ιστορίες να λες!

Κάνε νηστεία και εγκράτεια για μήνες πριν τον αγώνα. Όχι στο φαγητό αλλά στο λιμάνι. Σα να μην υπάρχει, μην περάσεις να δεις το σκάφος σου για μήνες. Μόνο έτσι θα έχεις αρκετή λαχτάρα και δίψα για αγώνα. Κάτι σαν τα παιδάκια το Πάσχα. Νομίζω το έκαναν και αθλητές στην παλιά Σοβιετική Ένωση και κέρδιζαν μετάλλια! Κατέβα στο σκάφος με την παρέα μια ωρίτσα πριν την εκκίνηση, τακτοποίησε τα τρόφιμα και βγες έξω. Αν έχει γεννήσει γάτα μέσα στο σκάφος, θεώρησέ το τύχη και πάρτη μαζί. Άλλωστε δεν προλαβαίνεις να τη διώξεις και δεν απαγορεύεται από τους κανονισμούς. Για τα υπόλοιπα μην ανησυχείς. Στα 36 μίλια μπροστά σου, κάτι θα κοπεί και θα σου δώσει αφορμή να πεις πάρα πολλά το βράδυ.

Εξίσου ελκυστικός θα γίνεις το βράδυ αν δεν τήρησες το παραπάνω και την τελευταία εβδομάδα πριν τον αγώνα έκανες το ράλι της ζωής σου για να ετοιμαστείς. Αν πήγες και αγόρασες ένα νέο πανί για τον αγώνα αλλά δεν έκατσε η τάνα η συνθήκη για να το βάλεις. Αν ενώ είχες κλείσει την ομάδα μετά από πολύ προσπάθεια και –με βαριά καρδιά- αποκλεισμούς έμπειρων αθλητών ιστιοπλόων, ο εξίσου έμπειρος πίτμαν σου ανακοίνωσε ότι θα πάει τελικά για κυνήγι φάσας και τρυγονιού στο Τρόοδος. Αν ενώ είχες ρίξει δύτη να σου καθαρίσει γιατί δίνεις σημασία στη λεπτομέρεια, και αυτός βγήκε για να σου πει ότι λείπει η προπέλα. Γενικά, στο καφενείο, η ενασχόληση της τελευταίας εβδομάδας θα βγάλει πολύ καημό και φυσικά πολύ αγωνία. Το αποτέλεσμα στη 10δα από το τέλος, εκτός απροόπτου εγγυημένο.

Το να πάρεις εκκίνηση 5η ντάνα ή το να πηγαίνεις σε μπράτσο κάθετο στη πορεία σου, ενώ το Ακρωτήρι το βλέπεις με γυμνό μάτι είναι πράγματα που θα σε καρφώσουν. Μην τα κάνεις. Βάλε λίγο φαντασία: Κρατήσου μακριά από το στόλο ώστε να μην υπάρχουν μαρτυρίες με κάποιο ηρωικό τρόπο π.χ. μπαλόνι κλειστά που θα σε στείλει στο διάολο, εκτός πορείας, κάνοντας όση περισσότερη και θεαματική ζημιά στο στόλο μπορείς, και μετά περίμενε από το διάολο που έχεις βρεθεί την αλλαγή που είχες φανταστεί στο μάθημα γιόγκα το προηγούμενο απόγευμα.

Μην ξεχνάς ότι και η Βίσση, τελευταία βγαίνει στο πρόγραμμα. Έτσι και εσύ, θα πρέπει να κάνεις εντύπωση στο λιμάνι μπαίνοντας τελευταίος. Εδώ χρειάζεται λίγο προσοχή στη συγκράτηση του έμπειρου και ικανότατου ιστιοπλοϊκά πληρώματος σου, ώστε να μην πηδήξει έξω από το σκάφος από τον κυματοθραύστη σε μια προσπάθεια να προλάβει τη φάση στο «καφενείο». Ο κίνδυνος της μοναχικής μανούβρας για να δέσεις στο γεμάτο πλέον λιμάνι είναι άμεσα ορατός.

Το καλό αν μείνεις τελευταίος είναι ότι μπορείς να πεις ότι θες μετά: Ότι έχασες το χάρτη και παράλληλα σου τελείωσε η μπαταρία στο GPS και το iPhone ταυτόχρονα και χωρίς τα γυαλιά σου δεν έβλεπες μακριά. Ότι βρήκες λαθρομετανάστες έξω από τις Βρετανικές Βάσεις και τους παρέδωσες στην λιμενική πριν τερματίσεις. Ότι έπιασες στη καρίνα αλεξίπτωτο με δέμα με ναρκωτικά και βρέθηκες ανάμεσα σε πυρά των εμπόρων και λιμενικών. Κανείς δε θα μάθει, δε θα ξέρει δε θα έχει δει και δε θα μπορεί να διασταυρώσει.

Πάλεψε το λοιπόν!