Στέλιος Πάγιας και ιστιοπλοΐα

Το παρακάτω κείμενο είναι αυτούσιο όπως μου το έχει στείλει ο φίλος Στέλιος, λίγο η συγκίνηση λίγο οι μέρες που περνάμε πιστεύω είναι βάλσαμο στην ψυχή μας η δύναμη αυτού του ανθρώπου και η θέληση του να κάνει ιστιοπλοΐα.

Εκ μέρους του Cyprus Sailing TV θα ήθελα να ευχηθώ σε όλους ότι καλύτερο και σύντομα να συναντηθούμε με ανοιχτά πανιά στην θάλασσα, επίσης θα ήθελα να στείλω θερμά συγχαρητήρια σε όσους αγωνίστηκαν για να γίνει το όνειρο ιστιοπλοΐα για ΑΜΕΑ πραγματικότητα.

Γεια.

Στο παρακάτω κείμενο περιγράφω με λίγες γραμμές την γνωριμία μου με τον συγχωρεμένο Παναγιώτη Τσίγκανο, την πρώτη μου πλεύση και την περιπέτεια που ακολούθησε. Όλα αυτά που συνέβησαν, έγιναν πριν την δημιουργία του συλλόγου από τον συγχωρεμένο Άκη Μακρή εδώ στην Θεσ/νίκη στον Ν.Ο.Θ το έτος 2015 .

Γνώρισα τον Παναγιώτη το έτος 2003, τον Ιούλιο, και μέσω αυτής της γνωριμίας ήρθα, για πρώτη φορά, σε επαφή με τον κόσμο της προσαρμοσμένης ιστιοπλοΐας. Είχε έρθει εδώ στην Θεσσαλονίκη φέρνοντας μαζί του τα 5 ειδικά σκάφη (2 χανσα 303 και 3 χανσα 203) με μια ομάδα από Αυστραλούς εθελοντές για επίδειξη και δοκιμή των σκάφων από ανθρώπους με αναπηρίες. Φυσικά, έλαβα μέρος στην επίδειξη μπαίνοντας σε ένα από τα σκάφη για μια δοκιμαστική βόλτα αρκετής ώρας.

Από τις πρώτες κιόλας στιγμές, από την ώρα που μπήκα στο σκάφος, ζήτησα και πήρα το πηδάλιο του σκάφους για να δω εάν μπορούσα να το χειριστώ. Λοιπόν, τα πήγα μια χαρά. Μου άρεσε πάρα πολύ. Βγήκα από το σκάφος άλλος άνθρωπος.

Έτσι, έγινα μέλος του Sailability Hellas και αποφάσισα να μάθω ιστιοπλοΐα και να ασχοληθώ με αυτήν, ως δραστηριότητα.

Όμως για να γίνει αυτό, έπρεπε πρώτα να βρεθεί ή να δημιουργηθεί ένας σύλλογος ο οποίος να αναλάβει αυτά τα ειδικά σκάφη. Έτσι κάναμε διάφορες προσπάθειες για αυτό, μαζί με τον Παναγιώτη και άλλους εθελοντές, χωρίς κάποιο ουσιαστικό αποτέλεσμα.

Ο λόγος αυτών των αναποτελεσματικών προσπαθειών ήταν ότι, εδώ στην Θεσσαλονίκη, δεν είχε βρεθεί κάποιος σύλλογος ο οποίος να αναλάβει αυτά τα ειδικά σκάφη. Άλλωστε, αυτός ήταν και ο τελικός σκοπός όταν ο Παναγιώτης είχε φέρει τα σκάφη για την επίδειξη. Δηλαδή, νόμιζε ότι θα ενδιαφερότανε κάποιος σύλλογος να τα αναλάβει. Ακόμη, η προσπάθεια δημιουργίας ενός νέου συλλόγου για τον ίδιο σκοπό, δεν κατέληξε πουθενά για διάφορους άσχετους λόγους.

Έτσι, για αρκετό καιρό το θέμα της ιστιοπλοΐας πήγαινε, για μένα μεταξύ ανάμνησης και «φαντασίας» μέχρι να γίνει ξανά πραγματικότητα.

Στο παρακάτω κείμενο περιγράφω με λίγες γραμμές το πώς έφτασα να κάνω πλόες μόνος μου, σόλο, με το ειδικά διαμορφωμένο για την κινητική μου αναπηρία ιστιοπλοϊκό σκάφος, στον Ναυτικό Όμιλο Θεσσαλονίκης με την στενή υποστήριξη και καθοδήγηση της ομάδας «Αρμενίζω» του συγχωρεμένου κ .Άκη Μακρή.

Ξεκίνησα να πηγαίνω στον N.O.Θ. για πλόες τον Μάιο του έτους 2016 αφού ένα μήνα πριν γνώρισα την ομάδα «Αρμενίζω» και τον κ. Άκη Μακρή για τους οποίους με ενημέρωσε ένας φίλος μου τον Φλεβάρη του ίδιου έτους. Εκείνη την χρονιά η ομάδα είχε μόνο ένα διθέσιο σκάφος τύπου χάνσα 303 κατάλληλο για βόλτες-γνωριμίας. Έτσι έκανα για αρκετό καιρό βόλτες μέσα στην μαρίνα του ν.ο.θ. και λίγο έξω από αυτήν, για λίγη έως αρκετή ώρα μπαινοβγαίνοντας από το σκάφος. Αυτό διότι ήθελαν να μπούνε και οι άλλοι.

Στις βόλτες εκείνες όμως μου έδινε πάντα το πηδάλιο του διθέσιου σκάφους ο εθελοντής-εκπαιδευτής, που καθόταν μέσα στο σκάφος μαζί μου στα αριστερά μου, χειριζόταν τα δύο πανιά του αφού τον είχα ενημερώσει ότι μπορώ να το χειριστώ. Με αυτόν τον τρόπο όμως, αποκτούσα εμπειρία και πήγαινα όλο και καλύτερα με τον καιρό. Ακόμη, και οι άλλοι στην ομάδα έβλεπαν τις πλόες μου και το ότι δεν τις έκανα ως επιβάτης απλώς αλλά, ως κυβερνήτης του σκάφους. Επίσης έβλεπαν ότι θα μπορούσα κάποια στιγμή στο μέλλον να αρμενίζω με σκάφος ειδικά εξοπλισμένο με τον μηχανισμό υποβοήθησης.

Αυτό το σύστημα είναι μοτέρ που λειτουργεί με μπαταρία και έχει ένα μοχλό, κάτι σαν μικρό τζόυστικ με το οποίο απλά, πατώντας το μπορεί κανείς που είναι αμεα με σοβαρή κινητική αναπηρία, να παίρνει πανί και να λασκάρει πανί. Ακόμη, αν είναι συνδεμένο και στο πηδάλιο μπορεί να στρίψει το σκάφος. Επίσης, το σύστημα αυτό δεν δίνει κανένα πλεονέκτημα στους αγώνες

Έτσι μετά από ενέργειες και προσπάθειες του Άκη Μακρή, στα μέσα του 2017, η ομάδα απέκτησε κι άλλα 5 νέα σκάφη μεταξύ των οποίων και αυτό το ειδικά εξοπλισμένο με τον μηχανισμό υποβοήθησης. Αυτό το μονοθέσιο σκάφος τύπου χάνσα 203 αποκτήθηκε με δωρεά από το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος.

Έπειτα από αρκετές πλόες, οι οποίες μερικές φορές ήταν και εντατικές, μεταξύ των οποίων 5 με τον Άκη Μακρή στο διθέσιο σκάφος τύπου χάνσα 303, με το οποίο έλαβα μέρος και στον ιστιοπλοϊκό αγώνα «βότσεια» του 2018, και υστέρα από 4 χαλαρές δοκιμαστικές πλεύσεις σόλο υπό παρακολούθηση και με καλές συνθήκες καιρού, με άφησαν πλέον να κάνω πλόες μόνο μου.

Στέλιος Πάγιας και ιστιοπλοΐα Σε χαιρετώ.