Δουλειά δεν είχε ο διάβολος και έπνιγε τα παιδιά του.
Απολογούμαι για τον τίτλο αλλά δεν έβρισκα κάτι άλλο που να περιγράφει καλύτερα αυτό που συμβαίνει στον χρυσό ολυμπιονίκη μας.
Επιθυμώ να προσφέρω και δεν με αφήνουν..διαβάστε σας παρακαλώ το παρακάτω άρθρο και περιμένω τα σχόλια σας..
Το σενάριο ενός απολύτως πραγματικού και εφαρμοσμένου παραλογισμού έχει, εν περιλήψει, ως εξής: Ο Νίκος Κακλαμανάκης, ένας αθλητής-θρύλος, με απαράμιλλες διακρίσεις σε παγκόσμιο επίπεδο, με 29 χρόνια μοναδικής και ανεκτίμητης εμπειρίας πρωταθλητισμού στην ιστιοσανίδα, θα πρέπει να αποδείξει από την αρχή την επάρκεια των ικανοτήτων και των γνώσεων του στο σπορ. «Αριστίνδην», δηλαδή ένεκα των εξαιρετικών του επιδόσεων, η χορήγηση της άδειας άσκησης του επαγγέλματος του προπονητή θα έπρεπε να αποτελεί μια τυπική διαδικασία για κάποιον όπως ο Κακλαμανάκης.
Ο «Νικόλας» έχει δοξάσει την Ελλάδα όσο ελάχιστοι αθλητές στην ιστορία. Οπότε, χάριν σεβασμού στα ανδραγαθήματά του, οι διαδικασίες για την τυπική πιστοποίησή του ως προπονητή σε ένα σπορ που κατέχει, κατά τεκμήριο άριστα, θα μπορούσαν να έχουν απλοποιηθεί -αν μη τι άλλο. Κάτι αντίστοιχο, άλλωστε, ίσχυσε πρόσφατα με τη δικαίωση του αγώνα προπονητών με Ολυμπιακές διακρίσεις, όπως ο Τάσος Κορακάκης (μέντορας της κόρης του, Άννας) και ο Νίκος Γέμελος (κόουτς του Σπύρου Γιαννιώτη).
Αλλά τίποτα τέτοιο δεν ισχύει στην περίπτωση Κακλαμανάκη. Ο Χρυσός Ολυμπιονίκης της Ατλάντα καλείται να μαθητεύσει σε μια «σχολή» ιστιοπλοΐας, η οποία και θα του χορηγήσει το απαραίτητο «πτυχίο». Στην «σχολή», η οποία λειτουργεί κατά το δοκούν της Ελληνικής Ιστιοπλοϊκής Ομοσπονδίας, θα πρέπει να υποθέσει κάποιος ότι μέσα σε μόλις 5 (πέντε) ημέρες -όσο διαρκεί και το πρόγραμμα των σεμιναρίων της- ο Κακλαμανάκης θα διδαχθεί επιτέλους όσα δεν κατάφερε να μάθει κερδίζοντας μετάλλια και τίτλους επί σχεδόν τρεις δεκαετίες.
Παρόλ’ αυτά, ο ίδιος ο Κακλαμανάκης ξεκαθαρίζει πως δεν θα είχε αντίρρηση να περάσει από αυτή τη «σχολή». Είναι δηλαδή διατεθειμένος να παραβλέψει ορισμένα θεμελιωδώς παράλογα στοιχεία αυτής της προϋπόθεσης, όπως πχ ότι σε αυτή την «σχολή» ο ίδιος έχει κληθεί κατά το παρελθόν να διδάξει, ως ο πλέον ειδικός, καταξιωμένος κ.λπ. Επίσης, ο Ολυμπιονίκης θα πρέπει να αγνοήσει το γεγονός ότι η «σχολή» δεν θα αφορά ειδικά το άθλημά του, την ιστιοσανίδα, αλλά γενικώς την λεγόμενη «καθιστή» ή κλασική ιστιοπλοΐα.
«Να φύγω κι εγώ από την Ελλάδα;»
Το πρόβλημα του Κακλαμανάκη είναι ότι αυτή η «σχολή» απλώς δεν υφίσταται. Η λειτουργία της επαφίεται στις βουλές των εκάστοτε επικεφαλής της αρμόδιας Ομοσπονδίας, συνεπώς μπορεί να υπάρξει εφέτος, το 2018, το 2019 ή ακόμη και λίγο καιρό πριν από του Ολυμπιακούς του Τόκιο. Κι αυτό έχει τεράστια σημασία, διότι εδώ και μερικούς μήνες, ο Κακλαμανάκης έχει αναλάβει την προετοιμασία του Βύρωνα Κοκκαλάνη, της μεγάλης ελπίδας για τη χώρα μας για ένα μετάλλιο στην Ολυμπιάδα του 2020 στην κατηγορία της ιστιοσανίδας, δηλαδή στο ίδιο άθλημα που μεγαλούργησε ο Νικόλας. Παράγοντες της Ελληνικής Ιστιοπλοΐκής Ομοσπονδίας, ανεπίσημα ισχυρίζονται ότι η ΕΙΟ έχει ζητήσει από την ΓΓΑ τον προγραμματισμό της επόμενης «σχολής» -και μάλιστα εδώ και αρκετό καιρό. Ωστόσο, εκ μέρους της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού, η οποία και είναι θεσμικά αρμόδια για τις σχολές προπονητών, δεν έχει υπάρξει καμία απόκριση.
«Εγώ υπερασπίζομαι την Ελλάδα της μάχης και όχι της φυγής» λέει χαρακτηριστικά ο Νίκος Κακλαμανάκης, εφόσον τα προσκόμματα που αντιμετωπίζει στις προσπάθειές του, μοιραία τον φέρνουν προ διλημμάτων. Και εξηγεί ότι «για παράδειγμα, ο Πύρρος Δήμας βρίσκεται στην Αμερική, όπου εργάζεται ως προπονητής. Δεν κατηγορώ τον Πύρρο. Με τέσσερα παιδιά και την Ελλάδα χωρίς όραμα, ίσως και εγώ να έφευγα. Άρα τι να κάνω, να φύγω κι εγώ; Το μεγάλο στοίχημα είναι να θυμόμαστε τους αθλητές στην προσπάθεια και στην πορεία, όχι μόνο στο αποτέλεσμά τους».
Κάντε το πρώτο σχόλιο